Ik ben Harald en ik hou van hout.
Al heel lang ben ik gefascineerd door bomen en hout en ik keek op naar vakmannen die dat wonderlijke natuurproduct konden omvormen tot mooie en functionele voorwerpen. Het idee dat ik zelf iets mooi zou kunnen maken met mijn handen leek lang alleen maar een jongensdroom.
Via bushcraft leerde ik uiteindelijk groenhoutbewerking kennen. Dit is het bewerken van vers, nog vochtig, hout met eenvoudige handgereedschappen. Ik had het gevoel eindelijk thuis te komen. Ik hou van het organisch meewerken in plaats van je wil op te leggen aan het hout en ik maak het liefst sobere en functionele voorwerpen.
Eenvoud siert maar in groot contrast staan de eindeloze vormen en houtsoorten met hun specifieke eigenschappen en patronen die elk stuk uiteindelijk uniek maakt. Het zelf maken met degelijk handgereedschap geeft een uitdaging, rust en voldoening die eigen is aan een ambacht, waar de maker nog in contact staat met het natuurlijk materiaal en het eindproduct.
Ik deel graag mijn passie en ik probeer mee te werken aan het samen creëren en delen van kennis en kunde.
Tijdens de workshops word ik steeds opnieuw verrast, soms zelfs ontroerd. Het is fantastisch om te zien wat een dag met je handen werken soms doet met een mens. Bijna altijd merk ik dat mensen na een aantal uren werken in een soort flow verkeren en totaal gefocust zijn op hun werk, hun handen en hun creatie. Sommige beschrijven het als heel ontspannend, voor anderen werkt het bijna therapeutisch. Veel studenten beschrijven de rust als heel aangenaam of zeldzaam, anderen beklemtonen net het groepsgebeuren en de gezellige sfeer.
Het is hard werken om in deze tijd je brood te verdienen met ambachtelijk houtsnijwerk maar ik geloof sterk dat er nu meer dan ooit waardering is voor creatief handwerk, voor eenvoud en voor het samen creëren in en met de natuur.
Tot begin de 19e eeuw hadden vele huizen een soort lepelrek, vaak in hout met mooi houtsnijwerk versierd, in de keuken. In deze open kast werden verschillende lepels, vooral tinnen of zilveren exemplaren, in opgehangen. In Vlaanderen werd dit rek in de volksmond ook vaak het lepelhuis genoemd. In mijn lepelhuis zullen dus enkel houten lepels ‘hangen’ :-)
Harald